Wat is het verschil tussen een grafconcessie en een ‘gewone lijn’

Het verschil tussen een grafconcessie en de ‘gewone lijn’ op de begraafplaats is heel eenvoudig.  De grafconcessie omvat een bepaalde tijd dat men zeker is dat de overledene op die specifieke plaats blijven liggen met de mogelijkheid om deze concessie te verlengen.  Men noemt dit ook wel eens een huurtijd van een graf.    De maximum periode van een grafconcessie in Vlaanderen is 50 jaar.  Bij een concessie kan men één of meerdere mensen begraven/bijzetten.

Een graf in de “gewone lijn” of niet-geconcedeerd graf, is een graf met een minimum grafduur van 10 jaar.  Na deze tien jaar heeft de gemeente of stad alwaar het graf gelegen is, het recht de stoffelijke resten te verwijderen.  Een graf dat niet-geconcedeerd werd, kan ook niet verlengd worden.  Er kan ook niet worden bijbegraven in een niet-geconcedeerd graf.

Indien men na tien jaar bij een niet-geconcedeerd graf of een graf in de “gewone lijn” toch de resten wil behouden, spreekt men over een ‘ontgraving’ van de kist of urne.  Hiervoor kan de gemeente of stad een taks vragen, plus extra kosten voor een nieuwe concessie die dan verplicht moet worden aangegaan.  Bijkomende kosten voor de voorbije tien jaar kunnen ook van toepassing zijn.

Het is dus van groot belang goed na te denken alvorens men een graf met concessie of zonder concessie neemt.  De gevolgen in de toekomst kunnen groot zijn.  Kosten voor een ontgraving naar een perk met concessies, kunnen hoog oplopen.